Στη μια στροφή θα σ αγαπήσουν...
στην άλλη ίσως σε μισήσουν...
κάποιοι ίσως σε φιλήσουν...
και κάποιοι θα θέλουν να σε φτύσουν.
Μη ρωτάς...
αυτή είναι η ζωή.
Δεν κάνει αυτός για μας! φώναξαν!
αρνήθηκε...
φόβο...
υποταγή...
ψεύτικες ανάγκες.
Πρέπει να βρούμε...
φοβισμένους...
υποταγμένους...
υποχρεωμένους...
εξαθλιωμένους...
και ελπίζοντες!
Αυτοί...
οι τόσο εύθραυστοι άνθρωποι...
που τόσο εύκολα ραγίζουν...
την τρυφεράδα τους απλόχερα χαρίζουν...
γιατί δεν έμαθαν ποτέ να παζαρεύουν...
και πόνο δεν φοβήθηκαν ποτέ.
Και έτσι σιγά-σιγά...
θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι...
μας αγάπησαν αυτοί...
που ποτέ δεν μας είπαν σ αγαπώ...
μας αγάπησαν αυτοί...
που ποτέ δεν μας ζητήσαν κάτι...
μας αγάπησαν αυτοί...
που δεν μας παίνεψαν ποτέ...
μας αγάπησαν αυτοί...
που δεν καυχήθηκαν για κάτι...
γιατί η αγάπη σκοπό δεν έχει...
είναι πάνω από λόγια κι από πράξεις...
είναι η ίδια η ζωή.
Δευτέρα 7 Αυγούστου 2017
Οι ενθουσιώδεις... απομυθοποιούν εύκολα.
Ωραία τα όνειρα...
αλλα πρώτα...
αγάπησε τους εφιάλτες σου.
Και αν τους ακούσεις για απάνεμα λιμάνια να μιλάνε...
και αν σου λένε για την χαμένη ευτυχία...
όλοι στο βάθος κάποιον μπελά ζητούσαν...
και μετά μιλάνε για χαμένους παραδείσους.
Ναυαγοί...
της τρικυμίας των κακών σκέψεων τους.
Εδήλωναν ασθένεια...
για να δεχτούν λίγο χάδι...
Κροκοδείλια τα δακρυά τους...
για να ακούσουν ενα ξερό σ αγαπώ...
Στο τέλος ασθένησε το σώμα...
μη μπορώντας να αντέξει...
την εγκατάλειψη της ψυχης...
απο τους ίδιους.