Στο λημέρι του τρελού...: εαυτός...

Δημήτρης Λιαντίνης, «Η εντολή του Ρουσώ και η παρακοή των δασκάλων»

Η ζωή είναι κίνηση, αδιάκοπη μεταβολή, συνεχής ανανέωση, αναπροσαρμογή, πορεία μετεξέλιξης, επανάσταση. Και όλα αυτά όχι για να προχωρεί κανένας μπροστά. Αλλά για να μένει ακίνητος, χωρίς ωστόσο να σαπίζει μέσα στην ακινησία του.

Αγωνίζομαι συνέχεια όχι για να πετύχω το καλύτερο, αλλά για να μην πέσω στο χειρότερο. Χρειάζομαι να προχωρώ όχι για να φτάσω, αλλά για να μην υπολειφθώ".

Δημήτρης Λιαντίνης, «Η εντολή του Ρουσώ και η παρακοή των δασκάλων»

Πνευματικότητα, ο μεγάλος ρεαλισμός

Αυτή τη μέρα, ίσως είναι πιο "πνευματικό" για σένα το να είσαι πιο υπομονετικός πατέρας ή σύντροφος ή απλώς πιο υπομονετικός με τους ανθρώπους, παρά το να διαλογιστείς ή να κάνεις γιόγκα ή προσευχή.

Η πνευματικότητα είναι ανούσια, εάν δεν διοχετεύεται στην καθημερινότητα.

Γίνε σήμερα πιο ουσιαστικός, πιο παρών και συνειδητός, για σένα και για τους άλλους. Ξεκίνησε με απλά πράγματα, όπως η προσοχή, η ομιλία, η συμπεριφορά. Μην αναζητάς την πνευματικότητα σε υπερδυνάμεις ή νιρβανικές καταστάσεις, αλλά στην απλότητα.

Το πνεύμα είπε ότι "η έσχατη πνευματικότητα είναι η απλότητα", εκεί όπου τα πάντα διαλύονται και μένει μόνο το αληθινό.

Μην ψάχνεις για πολύπλοκα πράγματα. Μάθε να χαλαρώνεις κι επικεντρώσου στο να κάνεις το καλύτερο εκεί όπου έχεις τη δυνατότητα. Όταν βάζεις το παιδί σου για ύπνο, όταν ακούς το σύντροφό σου ή όταν εξυπηρετείς κάποιον στο μαγαζί που εργάζεσαι.

Μην κοιτάς μακριά. Η πνευματικότητα δεν είναι πέταγμα στα σύννεφα, μα ο πιο βαθύς ρεαλισμός.

Σπύρος Σιάμος

--------------------------------------------------------------------------------------------

Πες πως έχασες.

Πες πως έχασες. Πως δεν έχεις ανάγκη να νικήσεις κάποιο ελάττωμα και ξεκουράσου στην ειρήνη.

Δεν χρειάζεται να προσπαθείς συνεχώς - και πολλές φορές για πολλά χρόνια να κουράζεσαι από την υπερπροσπάθεια- να κερδίσεις τον εαυτό σου, να νικήσεις τον φόβο, να νικήσεις το τάδε ελάττωμα, να νικήσεις γενικώς.

Η νίκη χρειάζεται σύγκρουση, πόλεμο. Παράτα τα όπλα και χαμογέλασε. Πες πως δεν θέλεις να κερδίσεις, να προσπαθήσεις άλλο να αναλύσεις, να μάθεις γιατί, πού οφείλεται το ένα, το άλλο...

Ένα κομμάτι του Εγώ σου θέλει να δίνει μάχες και να νικάει, γιατί προσδοκά στο αποτέλεσμα της αίσθησης της ανωτερότητας μετά από μια νίκη. Την αίσθηση της ταυτότητας του νικητή.

Η παραπάνω πρόταση δεν αποτελεί παραίτηση από τη ζωή, αλλά παραίτηση από την αγωνία. Στην Ειρήνη όλα είναι ευκολότερα και οι ψευδαισθήσεις, όπως ο αντικειμενοποιημένος φόβος, χάνουν τη δύναμή τους.

Είναι καλό και χρήσιμο μερικές φορές να επιλέγεις την ειρήνη. Την απλότητα. Πες πως έχασες από το φόβο. Και τι έγινε με αυτό;

Σιάμος Σπύρος

------------------------------------------------------------------------------------

Η εμπειρία μας εξαρτάται από το που εστιάζεται η προσοχή μας.

Το κατώτερο εγώ τραβάει την προσοχή μας προς τα κάτω και προς τα έξω και ταυτίζει την προσοχή με τα εξωτερικά αντικείμενα και τις ψυχολογικές αντιδράσεις που προέρχονται από τις επαφές με τα εξωτερικά πράγματα και καταστάσεις.

Ο ανώτερος νους έλκεται από την εσωτερική ομορφιά και θέλει να στραφεί προς αυτήν.

Η εσωτερική ζωή είναι μια μάχη ανάμεσα στον εξωτερικό ρατζασοταμασικό νου και τον σαττβικό νου.

Όταν κυριαρχήσουμε στον κατώτερο νου και τον εξαγνίσουμε από τα πάθη, τις επιθυμίες, τον φόβο, τον θυμό και την υπερηφάνεια, εύκολα μπορούμε να διατηρούμε την προσοχή στο κέντρο μας και να απολαμβάνουμε ειρήνη, πληρότητα, ευδαιμονία αιώνια.

------------------------------------------------------------------------------------

Η «κατάρα» του να είσαι πάντα το…«καλό παιδί»

Δυστυχώς η υπερβολική καλοσύνη σχεδόν ποτέ δεν αποφέρει τα

ζητούμενα αποτελέσματα. Τα «καλά παιδιά», οι ευγενικές αυτές ψυχές που δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν ποτέ κανέναν και είναι πάντα πρόθυμοι και εξυπηρετικοί, παραχωρούν τα προνόμιά τους στους άλλους, δεν λένε όχι και δεν ζητάνε ποτέ τίποτα. Όλοι τους ξέρουμε, όλοι τους αναγνωρίζουμε, όλοι τους συμπαθούμε και όλοι κατά καιρούς πιάνουμε τον εαυτό μας να τους εκμεταλλευόμαστε! Για μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων η καλοσύνη αποτελεί μονόδρομο. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρχουν και να σχετίζονται. Η αλήθεια όμως είναι ότι για τους περισσότερους η καλοσύνη αντί να διευκολύνει την ψυχολογική υγεία και τις (υγιείς) διαπροσωπικές τους σχέσεις, στέκεται εμπόδιο στο δρόμο για την προσωπική ευχαρίστηση και των ανάπτυξη υγιών σχέσεων. Το να «είμαι καλός» συχνά σημαίνει να αποσιωπώ τα πραγματικά μου συναισθήματα. Σημαίνει να παραιτούμαι από την ειλικρίνεια στις σχέσεις μου επειδή με καταβάλλει ο φόβος της κριτικής ή της απόρριψης. Ένας «καλός άνθρωπος» μιλάει και φέρεται με τρόπους που πιστεύει ότι θα του προσφέρουν επιδοκιμασία ή τουλάχιστον δεν θα τον φέρουν αντιμέτωπο με το θυμό, την κριτική ή την απόρριψη των άλλων. Δεν είναι λίγα τα «καλά παιδιά» που χτυπάνε την πόρτα του ψυχοθεραπευτή. Κάποιες φορές έρχονται γνωρίζοντας τη δυσκολία τους να εκφράσουν τις πραγματικές επιθυμίες και ανάγκες τους και το θλιμμένο τους βλέμμα συνοδεύεται από κουβέντες όπως «ίσως πρέπει να πάψω να είμαι τόσο καλός με τους άλλους», «έχω κουραστεί», «δεν αντέχω άλλο να δίνω, έχω στερέψει». Συνήθως όμως έρχονται με αφορμή κάποιο άλλο σύμπτωμα χωρίς να έχουν συνείδηση του πραγματικού προβλήματος.

Κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν γνωρίζουν είναι ότι τα «καλά παιδιά» κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από τον υπόλοιπο πληθυσμό να εμφανίσουν μια ποικιλία ψυχολογικών διαταραχών όπως πχ κατάθλιψη, άγχος, ψυχοσωματικά προβλήματα ακόμα και εξαρτήσεις. Ανάμεσα στους ειδικούς της ψυχικής υγείας αποτελεί κοινό μυστικό ότι τα εν λόγω ψυχολογικά προβλήματα, -αλλά ακόμα και η εμφάνιση κάποιων «οργανικών» ασθενειών – έχουν συχνά τις ρίζες τους σε καταπιεσμένα συναισθήματα, επιθυμίες και ανάγκες. Αν κάποιος κάτσει και το σκεφτεί άλλωστε, τέτοιου είδους συμπτώματα μπορεί να αποτελούν τον μοναδικό τρόπο για κάποια άτομα να επιτρέψουν στον εαυτό τους να «μην μπορούν» χωρίς να αναγκαστούν να πουν όχι! Γιατί όμως κάποιοι άνθρωποι επιλέγουν να καταπιέζουν τον εαυτό τους ασχέτως του προσωπικού κόστους που καλούνται να πληρώσουν; Η βαθύτερη αιτία, που συνήθως μας οδηγεί σε αυτό τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς είναι το συναίσθημα της ενοχής. Το συναίσθημα της ενοχής είναι ένα σύνθετο συναίσθημα που συνήθως αναπτύσσεται στην τρυφερή παιδική ηλικία, όταν τα άτομα μπορούν πολύ εύκολα να θεωρήσουν τον εαυτό τους υπεύθυνο για όλους και για όλα γύρω τους και πιο συγκεκριμένα για την ευτυχία ή τη δυστυχία της μαμάς και του μπαμπά και που καταλήγουν να κάνουν τα πάντα προκειμένου να τους ευχαριστήσουν. Όπως όμως τα περισσότερα μοτίβα που αναπτύσσουμε στην τρυφερή αυτή ηλικία μας ακολουθούν και στην υπόλοιπη ενήλικη ζωή μας, έτσι και το αίσθημα ευθύνης για τη ζωή και τα συναισθήματα των άλλων συνεχίζει να μας κατατρέχει επ’ αόριστο, να μας γεμίζει ενοχές και να μας κάνει να δίνουμε τα πάντα προκειμένου να διευκολύνουμε τους άλλους. Αν νιώθετε ότι είστε υπερβολικά καλός με τους άλλους ή αν σχετίζεστε με ένα άτομο υπερβολικά καλό, αξίζει τον κόπο να θυμάστε ότι δυστυχώς η υπερβολική καλοσύνη σχεδόν ποτέ δεν αποφέρει τα ζητούμενα αποτελέσματα: Δεν κάνει τις σχέσεις πιο εύκολες, δεν εγγυάται την άνευ άλλων όρων αποδοχή από τους άλλους και δεν βελτιώνει την ποιότητα της ζωής μας. Αντίθετα, μας καταπιέζει, μας τυραννάει και μας γεμίζει θυμό και νευρώσεις.

Ζωή Στραβοπόδη-Τζιάνο Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Σύμβουλος

----------------------------------------------------------------------------------------

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν Σεξ, Οικογένεια και Γυναίκα στην Κοινωνία

Τι ενέργειες δίνει ο άνδρας στη γυναίκα και η γυναίκα στον άνδρα

Στην ορθή φυσική επαφή ο άνδρας και η γυναίκα δίνουν ο ένας στον άλλον τις ακόλουθες ενέργειες για να ισορροπήσουν τη φύση τους:

1. Ο άνδρας δίνει αιθερικό ηλεκτρισμό ή μαγνητισμό στη γυναίκα. Γι’ αυτό η γυναίκα χρειάζεται τον άνδρα. Η σχέση ενός άνδρα και μιας γυναίκας είναι η διευθέτηση του επιπέδου του ενεργειακού πεδίου γύρω τους. Αν ο άνδρας έχει πολύ αιθερικό ηλεκτρισμό, πρέπει να μιλήσει με μια γυναίκα και να αγγίξει μια γυναίκα, προκειμένου να ισορροπήσει. Η γυναίκα μπορεί να απορροφήσει αυτόν τον ηλεκτρισμό από τον άνδρα μέσω του αγγίγματος και της ομιλίας, ακόμη και χωρίς σεξουαλική επαφή.

2. Η γυναίκα δίνει στον άνδρα αστρική ή συναισθηματική ουσία και ιδιότητες. Ο άνδρας πρέπει να τα έχει αυτά για να γίνει ευαίσθητος, στοργικός και περισσότερο συντονισμένος με τις ανάγκες και τις καταστάσεις των άλλων.

3. Ο άνδρας δίνει στη γυναίκα νοητική ενέργεια. Αυτήν την χρειάζεται για να γίνει πιο λογική, πιο αποσπασμένη και με μεγαλύτερη διάκριση στις επιλογές της, στη σκέψη και στις πράξεις της.

4. Η γυναίκα δίνει στον άνδρα ενορατική ενέργεια. Αυτήν πρέπει να την έχει για να αναπτύξει μια αίσθηση πληρότητας ζωής και βίωσης, για να έχει ευσπλαχνία για όλα τα όντα και για να εργάζεται για το καλό και την ευημερία όλων και όχι μόνο για τα δικά του χωριστά συμφέροντα.

5. Ο άνδρας δίνει στη γυναίκα ενέργεια της θέλησης, ή ατμική ενέργεια. Αυτήν πρέπει να την έχει για να μπορεί να συγκεντρώνεται στην εστιασμένη επίτευξη και να εστιάζεται έντονα σε ένα μεγάλο θυσιαστικό έργο.

6. Η γυναίκα δίνει στον άνδρα ενέργεια της μονάδας, ενέργεια του Εσωτερικού Εαυτού. Ο άνδρας πρέπει να έχει αυτήν την ενέργεια για να απαρνηθεί όλα όσα δεν είναι και να δρα σύμφωνα με την εσωτερική του πραγματικότητα.

Η σταθερή, διευρυνόμενη αγάπη που εκδηλώνεται στον γάμο αποτελεί την πηγή μιας τέτοιας ουσίας της αγάπης. Αν δεν έχετε αρκετή ουσία αγάπης, θα παραμείνετε γυμνοί στην πύλη των Ανώτερων Κόσμων και δεν θα γίνετε δεκτοί από τους Φύλακες.

Αν σε ένα παντρεμένο ζευγάρι συγχωνεύεται ο ένας με τον άλλον και οι δυο συγχωνεύονται με τον Δάσκαλο, τότε ενώνονται σε βαθύτερα επίπεδα. Η αγάπη τους επεκτείνεται ακόμη περισσότερο. Όλο το μυστικό του γάμου είναι να δημιουργείτε συγχώνευση σε όλο και περισσότερα επίπεδα και να ενώνεστε με τη ζωή.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Σεξ, Οικογένεια και Γυναίκα στην Κοινωνία

---------------------------------------------------------------------------------------

Τα μικρά κι ασήμαντα.

Κι αν λογαριάζεις τη ζωή σου μικρή κι ασήμαντη, τούτο να θυμάσαι μόνο. Πώς όλα τα πράγματα έχουν σημασία. Κάθε μας σκέψη, κάθε μας λέξη και κάθε μας κίνηση έχει σημασία.

Μάθαμε να μετράμε την αξία μας με τα μεγάλα κατορθώματα. Τις γενναίες πράξεις, τα σπουδαία λόγια, τα πολλά πτυχία, τα μεγάλα ταξίδια και τα μεγάλα πορτοφόλια. Σε κάθε άλλη περίπτωση νιώθουμε μικροί κι ασήμαντοι. Σε κάθε άλλη περίπτωση αισθανόμαστε μηδαμινοί κι αδιάφοροι.

Κι όμως αυτά που δεν φαίνονται, τα μικρά κι ασήμαντα είναι που κάνουν τη διαφορά. Αυτά που δεν θα ακουστούν ποτέ προς τα έξω, αυτά που δεν θα τα παρατηρήσει ποτέ κανείς.

Τα ψιχουλάκια που θα ρίξεις στο μπαλκόνι για τα σπουργιτάκια, το νεράκι που θα βάλεις στο πεζοδρόμιο για τα διψασμένα ζωάκια, τη σειρά που θα παραχωρήσεις στο ταμείο του σούπερ μάρκετ, την υπομονή που θα κάνεις στο μποτιλιάρισμα.

Όλα αυτά για τα οποία κανένας δεν θα σου πει ένα μεγάλο μπράβο κι ούτε θα σε επαινέσει ποτέ στους άλλους.

Η αγάπη που θα βάλεις στο φαγητό, η ψυχή που θα βάλεις σε ένα τραγούδι. Η καλή κουβέντα που θα πεις σε έναν φίλο, ο θυμός που θα ξεχάσεις το βράδυ. Η έμπνευση που θα βάλεις σε ένα ανέκδοτο και το κλάμα που θα ρίξεις με ένα φιλμάκι.

Κάθε μικρή μας ταπεινή στιγμή, αντηχεί στα πέρατα του κόσμου κι όσο πιο ασήμαντη κι ανόητη φαντάζει στα μάτια μας, τόσο πιο μακριά εκείνη ταξιδεύει στ’ αστέρια.

Να χαμογελάς γιατί όλα έχουν σημασία κι ανυπολόγιστη αξία.

Χριστίνα Πεταλωτή.

------------------------------------------------------------------------------------------

του Khalil Gibran.

Τα παιδιά σας δεν είναι παιδιά σας. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη ζωή.

Έρχονται στη ζωή με τη βοήθειά σας, αλλά όχι από σας, Και μ' όλο που είναι μαζί σας, δεν ανήκουν σε σάς.

Μπορείτε να τους δώσετε την αγάπη σας, όχι όμως και τις ιδέες σας, Γιατί αυτά έχουν τις δικές τους ιδέες.

Μπορείτε να στεγάσετε το σώμα τους, όχι όμως και τη ψυχή τους

Γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο, που εσείς δεν μπορείτε να επισκεφτείτε, ούτε στα όνειρά σας.

Μπορείτε να προσπαθήσετε να τους μοιάσετε, αλλά μη γυρεύετε να κάνετε αυτά να σας μοιάσουν.

Γιατί η ζωή δεν πηγαίνει προς τα πίσω και δε σταματά στο χθες.

Εσείς είστε τα τόξα απ' όπου τα παιδιά σας σα ζωντανά βέλη θα τιναχτούν μπροστά.

Ο τοξότης βλέπει το σημάδι πάνω στο μονοπάτι του άπειρου, και σας λυγίζει με τη δύναμή του, ώστε τα βέλη του να τιναχτούν γοργά και μακριά.

Το λύγισμά σας στο χέρι του τοξότη ας είναι για σας χαρά∙

Γιατί όπως αυτός αγαπά τα βέλη που πετούν, έτσι αγαπά και τα τόξα που είναι σταθερά. Khalil Gibran.

--------------------------------------------------------------------------------------

Σοφία της Ανατολής.

Υπήρχε ένα σπουργιτάκι που, όταν άκουγε τη βροντή της θύελλας, ξάπλωνε στη γη και σήκωνε τα μικροσκοπικά πόδια του προς τον ουρανό.

– Γιατί το κάνεις αυτό; το ρώτησε μια αλεπού.

Για να προστατέψω τη γη, που έχει τόσα ζωντανά πλάσματα! απάντησε το σπουργιτάκι. Σηκώνω τα πόδια μου για να συγκρατήσω τον ουρανό, σε περίπτωση που φανούμε άτυχοι και ο ουρανός πέσει πάνω μας.

– Τα καχεκτικά ποδαράκια σου να συγκρατήσουν τον απέραντο ουρανό;! με απορία και ειρωνεία ρώτησε η αλεπού.

– Ο καθένας εδώ κάτω στη γη έχει το δικό του κομμάτι ουρανού να συγκρατήσει, απάντησε το σπουργίτι.

--------------------------------------------------------------------------------------

Κολακεία

Μην κολακεύετε τους άλλους. Η κολακεία απαγορεύεται στην Διδασκαλία των Μεγάλων Όντων. Η κολακεία και η δωροδοκία δημιουργούν βαθιά χάσματα στις ανθρώπινες σχέσεις. Οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις δεν μπορούν να οικοδομηθούν σε εσφαλμένη βάση.

Η κολακεία δημιουργεί αντιδράσεις στην προσωπικότητα. Οι κολακευμένοι άνθρωποι κάνουν πράγματα που διαφορετικά δεν θα τα έκαναν. Το νιώθουν το γεγονός αυτό και τελικά θα προσπαθήσουν να απορρίψουν τη βούληση του κόλακα. Αυτή είναι η στιγμή που ο κόλακας χάνει το κύρος του και την αξιοπρέπειά του στα μάτια εκείνου τον οποίο προσπάθησε να κολακεύσει.

Η κολακεία είναι μια προσπάθεια να ελέγξετε τους άλλους ανθρώπους και να τους χρησιμοποιήσετε για ιδιοτελή συμφέροντα. Μην κολακεύετε τους φίλους σας. Πείτε τους ότι τους σέβεστε και τους αγαπάτε, ότι θα σταθείτε δίπλα τους, αλλά μην τους κολακεύετε. Η δωροδοκία και η κολακεία μερικές φορές φυλακίζουν πολλές ψυχές για μεγάλο χρονικό διάστημα στα δίχτυα των εγωιστικών συμφερόντων. Αλλά όταν το γεγονός γίνει φανερό, έρχεται το τέλος των σχέσεων.

Μια μέρα ένα κορίτσι με ρώτησε, “Νομίζετε ότι υπάρχει ένα κορίτσι στον κόσμο που να είναι πιο όμορφο από ό, τι είμαι εγώ;" "Νομίζω", είπα, "ότι απέδειξες ότι είσαι άσχημη επειδή θέλεις να σε κολακεύουν”. Τα κολακευμένα παιδιά είναι τα πιο επικίνδυνα παιδιά. Δεν μπορούν να προσαρμοστούν ούτε στο σχολείο, ούτε στην κοινωνία. Εθίζονται στη κολακεία, και αν κανείς δεν τους κολακεύει, αρρωσταίνουν ή τρελαίνονται.

Από την αρχή, οι γονείς πρέπει να προσπαθήσουν να μην κολακεύουν τα παιδιά τους, εάν θέλουν να είναι υγιή και επιτυχημένα. Αν τα παιδιά κάνουν κάτι καλό, οι γονείς τους πρέπει να τους πουν, "Αυτό ήταν καλό". Αν κάνουν κακά πράγματα, οι γονείς τους πρέπει να τους πουν, "Αυτό ήταν κακό". Η κολακεία χτίζει μια εξωπραγματική, τεχνητή προσωπικότητα που αργότερα παίρνει πολύ χρόνο για να σπάσει και να απομακρυνθεί.

Μην λέτε στα παιδιά σας ότι είναι μεγάλα ταλέντα ή ότι πρόκειται να γίνουν μεγάλα και σημαντικά πρόσωπα. Αυτός είναι ο λάθος τρόπος για να μιλάτε. Πείτε τους ότι υπάρχουν μεγάλες δυνατότητες σε αυτά, όπως και σε άλλα ανθρώπινα όντα, και αν αγωνιστούν και εργαστούν σκληρά, μπορούν να ξυπνήσουν τις δυνατότητές τους και να γίνουν εξέχοντα μέλη της κοινωνίας. Κάντε τους γνωστό ότι θα πρέπει να επιτύχουν μέσω των δικών τους προσπαθειών. Δεν μπορείτε να δημιουργήσετε ορθές ανθρώπινες σχέσεις με τα παιδιά σας με το να τα κολακεύετε. Πολλά παιδιά μισούν ακόμη και τα πράγματα που θέλουν να κάνουν όταν βλέπουν ότι τα κολάκευσαν ώστε να τα κάνουν αυτά.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Education as Transformation Vol.1

------------------------------------------------------------------------------

Η ΓΝΩΣΗ.

Η γνώση έχει τη χρησιμότητά της, δεν είναι απολύτως άχρηστη. Αν όμως πηγαίνεις προς τα μέσα σου, γίνεται όλο και πιο άχρηστη κι όσο βαθύτερα πηγαίνεις, τόσο πιο άχρηστη είναι. Αν πηγαίνεις προς τα έξω, όσο μακρύτερα πηγαίνεις μέσα στον κόσμο, τόσο πιο χρήσιμη γίνεται. Ο κόσμος σέβεται τον άνθρωπο που έχει γνώσεις. Χρειάζεται ειδικούς, χρειάζεται όλων των ειδών τους ανθρώπους με πληροφορίες, γνώση, ειδικότητα. Στον εσωτερικό κόσμο όμως, η γνώση γίνεται εμπόδιο. Αυτό που είναι χρήσιμο στον εξωτερικό κόσμο, γίνεται εμπόδιο στον εσωτερικό. Η γνώση είναι μια γέφυρα για τον κόσμο, μα είναι εμπόδιο για την εσωτερική εξερεύνηση και ανάπτυξη.

Η γνώση προσπαθεί να ελέγξει. Η γνώση σε κάνει δυνατό. Η άγνοια σε κάνει ταπεινό. Έτσι, να θυμάσαι να μη γίνεσαι γνώστης. Ποτέ να μην αφήνεις τη γνώση να μαζεύεται γύρω σου. Κάθε μέρα, συσσωρεύεται γνώση μέσα από την εμπειρία. Κάθε μέρα, κράτα την σε απόσταση. Είναι σκόνη που μαζεύεται πάνω στον καθρέφτη της συνειδητότητας. ΟΣΣΟ

--------------------------------------------------------------------------------------

Πρόκληση για Μαθητεία

Όταν ο μαθητής της νέας εποχής αντιμετωπίζει κρίσεις, τις χρησιμοποιεί για τις πνευματικές του νίκες. Κατανοεί τον σκοπό των κρίσεων και τις χειρίζεται σοφά για να αυξήσει το φως του και να σφυρηλατήσει το ξίφος της μάχης.

Οι κρίσεις είναι εκείνες οι χρονικές περίοδοι που οι καρμικές σας δυνάμεις πρέπει να εξαντληθούν. Οι κρίσεις είναι οι περίοδοι όταν ο τεράστιος κίνδυνος εκφυλισμού και η μεγάλη ευκαιρία για αναγέννηση σας αντιμετωπίζουν. Οι κρίσεις είναι στροβιλίσματα ενεργειών που είναι και καταστροφικές και εποικοδομητικές. Είναι στιγμές κατά τις οποίες κάποιος μπορεί είτε να πέσει είτε να εισέλθει σε μεγαλύτερο φως.

Ο μαθητής δεν χάνει την ισορροπία του όταν το κάρμα παίρνει ένα βαρύ φορτίο από τους ώμους του και του δίνει μεγαλύτερη ελευθερία. Ο μαθητής δεν χάνει το κεφάλι του όταν αυξανόμενα κύματα του κάρμα χτυπάνε το σκάφος του στην ακτή. Είναι δεμένος με τον πολεμιστή μέσα του και η πίστη του δεν τον αφήνει ποτέ.

(Πρόκληση για Μαθητεία)

----------------------------------------------------------------------------------

Περνάει κανείς όλη του τη ζωή συγκρίνοντας τον εαυτό του με κάποιον άλλο, με το τι είναι και το τι θα 'πρεπε να ήταν, με κάποιον που είναι πιο τυχερός. Αυτή η σύγκριση πραγματικά σκοτώνει. Η σύγκριση είναι κάτι εξευτελιστικό, διαστρεβλώνει τον τρόπο που βλέπει κανείς τα πράγματα. Και μεγαλώνουμε μέσα στη σύγκριση. Όλη μας η εκπαίδευση βασίζεται σ' αυτή, όπως και όλη μας η παιδεία. Έτσι υπάρχει μια αδιάκοπη πάλη να γίνει κανείς κάτι διαφορετικό απ' αυτό που είναι. Η κατανόηση αυτού που κανείς είναι φέρνει στην επιφάνεια δημιουργικότητα, αλλά η σύγκριση τρέφει την ανταγωνιστικότητα• τη σκληρότητα• τη φιλοδοξία, που νομίζουμε ότι φέρνει πρόοδο.

Κρισναμούρτι.

----------------------------------------------------------------------------------

Δεν θα πρέπει ποτέ να είσαι για πολύ εδώ.

Να είσαι πολύ μακριά,έτσι ώστε να μην μπορούν να σε βρουν,να μην μπορούν να σε «πλησιάσουν» για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια,για να σε πλάσουν όπως θέλουν.

Να είσαι τόσο μακριά όσο και τα βουνά,όσο ο αμόλυντος αέρας.

Να είσαι τόσο μακριά ώστε να μην έχεις ούτε γονείς ούτε σχέσεις ούτε οικογένεια ούτε χώρα.

Να είσαι τόσο μακριά ώστε ούτε εσύ να ξέρεις που είσαι.Μην τους αφήσεις να σε βρουν.

Μην έρχεσαι σε πάρα πολύ κοντινή επαφή μαζί τους.

Μένε πολύ μακριά,εκεί όπου ούτε κι εσύ να μην μπορείς να σε βρεις.

Κράτα μια απόσταση που να μην μπορεί κανένας να τη διασχίσει.

Εχε πάντα ανοιχτό ένα «πέρασμα» που να μην μπορεί κανείς να έρθει σε σένα απ’ αυτό.Μην κλείσεις την πόρτα γιατί δεν υπάρχει πόρτα,μόνο ένα ανοιχτό,ατελείωτο πέρασμα.Αν κλείσεις οποιαδήποτε πόρτα,εκείνοι θα είναι πολύ κοντά σε σένα,και τότε είσαι χαμένος.

Μένε πολύ μακριά,εκεί όπου δεν μπορεί να σε φτάσει η αναπνοή τους,γιατί η αναπνοή τους ταξιδεύει πολύ μακριά και πολύ βαθιά.

Μη μολύνεσαι απ’ αυτούς,από τα λόγια τους,από τις χειρονομίες τους,από τις φοβερές γνώσεις τους.Έχουν φοβερές γνώσεις,αλλά να βρίσκεσαι μακριά τους,εκεί όπου ούτε εσύ θα μπορείς να σε βρεις.Γιατί σε περιμένουν στην άλλη γωνία,μέσα σε κάθε σπίτι,για να σε βάλουν στα δικά τους καλούπια,για να σε πλάσουν όπως θέλουν,για να σε κάνουν κομμάτια κι ύστερα να σε συναρμολογήσουν πάλι σύμφωνα με τη δική τους εικόνα.Οι θεοί τους-οι μικροί και οι μεγάλοι-είναι «κατ’ εικόνα και ομοίωσή τους»,σκαλισμένοι από το νου ή από τα χέρια τους.

Σε περιμένουν:ο άνθρωπος της εκκλησίας και ο κομμουνιστής,ο πιστός και ο άπιστος,γιατί και οι δύο είναι το ίδιο,νομίζουν ότι είναι διαφορετικοί,αλλά δεν είναι γιατί και οι δύο θα σου κάνουν πλύση εγκεφάλου μέχρι να γίνεις ένας απ’ αυτούς,μέχρι να επαναλαμβάνεις τα λόγια τους,μέχρι να λατρέψεις τους θεούς τους,τους παλιούς και τους καινούριους.Έχουν στρατούς στο όνομα των θεών τους καί των πατρίδων τους και είναι ειδικοί στο να σκοτώνουν.

Μένε μακριά,γιατί σε περιμένουν ο εκπαιδευτικός και ο επιχειρηματίας.Ο ένας σε εκπαιδεύει για τον άλλο,για να προσαρμοστείς στις απαιτήσεις της κοινωνίας τους,που είναι κάτι θανατερό.Έχουν κατασκευάσει αυτό το πράγμα που το ονομάζουν «κοινωνία και οικογένεια».Αυτά τα δύο είναι οι αληθινοί θεοί τους,το δίχτυ όπου θα μπλεχτείς.Θα σε κάνουν επιστήμονα,μηχανικό ή ειδικό σε κάτι,σχεδόν στα πάντα:από τη μαγειρική και την αρχιτεκτονική έως τη φιλοσοφία.

Μένε πολύ μακριά γιατί σε περιμένουν ο πολιτικός και ο μεταρρυθμιστής.Ο ένας σε στέλνει να φωνάζεις στο πεζοδρόμιο και ο άλλος μετά σε «μεταρρυθμίζει»,και θα χαθείς στην ερημιά των λόγων τους που μ’ αυτούς ακριβώς σ’ εξαπατούνε.

Μείνε μακριά γιατί σε περιμένουν και οι ειδικοί σε θέματα του θεού και εκείνοι που ρίχνουν βόμβες:οι πρώτοι πρώτα θα σε πείσουν να ρίχνεις βόμβες και οι άλλοι θα σε μάθουν πώς να το κάνεις.Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βρεις το θεό,όπως επίσης υπάρχουν και πάρα πολλοί τρόποι να σκοτώνεις.

Αλλά εκτός από όλους αυτούς που σε περιμένουν,υπάρχουν και ορδές άλλων που είναι έτοιμοι να σου πουν τι να κάνεις και τι να μην κάνεις.

Μείνε μακριά από όλους τους,τόσο μακριά που να μην μπορεί κανείς να σε βρει,ούτε εσύ ο ίδιος.Θα σου αρέσει και σένα να παίζεις με όλους αυτούς που σε περιμένουν,αλλά το παιχνίδι γίνεται κάποια στιγμή τόσο πολύπλοκο και διασκεδαστικό που θα χαθείς μέσα σ’ αυτό.Δεν θα πρέπει να μένεις για πάρα πολύ εδώ.

Να είσαι τόσο μακριά,που ακόμη κι εσύ να μην μπορείς να σε βρεις.

Κρισναμούρτι «η αναζήτηση της αλήθειας» επιλογή-μετάφραση Ν.Πιλάβιος

--------------------------------------------------------------------------------

Ομιλία και υγεία

Πρέπει να μάθετε να είστε σιωπηλοί σε πολλές, πολλές περιπτώσεις. Πρέπει να μάθετε να μιλάτε μόνο για ό,τι πρέπει να ειπωθεί. Το επίπεδο της επίτευξης σας ή αυτό που είστε, είναι το αποτέλεσμα της ομιλίας σας. Ακόμη και οι αρρώστιες σας σχετίζονται με την ομιλία σας.

Σε όλες τις εσωτερικές Διδασκαλίες, δίνεται μεγάλη έμφαση στην ομιλία - ορθός λόγος, χωρίς υπερβολές. Ακόμη και μια λέξη που χρησιμοποιείται μη ορθά ή ακατάλληλα, δημιουργεί μια επίδραση στη συνειδητότητά σας.

H ομιλία δημιουργεί μια τεράστια δόνηση στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο σας. H λάθος ομιλία - κριτική, ψέματα, μίσος - δημιουργεί πέτρες στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο σας. Αυτός είναι και ο λόγος που μεγάλοι Δάσκαλοι μας συμβουλεύουν να σιωπούμε όταν είμαστε άρρωστοι, έτσι ώστε να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας πιο γρήγορα. Κάθε φορά που μιλάτε για λάθος πράγματα, ενοχλείτε και στρεβλώνετε την συμφωνία της ύπαρξής σας, ακριβώς όπως ένας άνθρωπος που μπαίνει σε μια αίθουσα συμφωνίας και αρχίζει να χτυπά σε ένα βαρέλι, ενώ η ορχήστρα παίζει. Κάθε φορά που στρεβλώνετε την ύπαρξή σας, δεν μπορείτε να έχετε υγεία.

-Τορκόμ Σαραϊνταριάν

Ένας απο τους εχθρούς της χαράς μας είναι ο φόβος. Ο φόβος εξαφανίζεται, όταν ένα άτομο βρει μέσα του το Αμετάβλητο. Το Αμετάβλητο βρίσκεται μόνο μέσω της διεύρυνσης της συνείδησης. Οσο πιο κοντά έρχεστε στον πυρήνα σας, τόσο μεγαλύτερη είναι η χαρά σας. Το Αμετάβλητο ειναι το Αθάνατο, το Μόνιμο. Η επίγνωση της μονιμότητας ειναι μια μεγάλη πηγή χαράς. Το πρόσκαιρο των πραγμάτων ειναι που εξαφανίζει τη χαρά μας. Η πρόσκαιρη ζωή, το πρόσκαιρο σώμα και η υγεία, οι πρόσκαιρες συνθήκες, τα υπάρχοντα, τα χρήματα, οι φίλοι, η σύζυγος και ο σύζυγος...αυτό το πρόσκαιρο ειναι η αιτία όλου του φόβου μας. Απο τη στιγμή που μέσω της διεύρυνσης της συνείδησης βρεθεί το Μόνιμο, η χαρά παίρνει τη θέση του φόβου.
"Πρόκληση για Μαθητεία" Τ. Σ.

Η Ελευθερια ξεκινα απο τη στιγμη που σταματας να κρινεις, να συγκρινεις, να υποθετεις, να θεωρεις, να νομιζεις, να φοβασαι ακομα και να ελπιζεις.

Επισης και απο τη στιγμη που δεν νοιωθεις την αναγκη τιποτε να αποδειξεις στον εαυτο σου μα και σε αλλους.

Η Αληθεια, Η Ελευθερια ειναι περα απ' ολα αυτα

--------------

-Το να σκύβεις στο βάρος των δυσάρεστων καταστάσεων, των συμφορών και να τις παίρνεις πολύ στα σοβαρά, σημαίνει ότι ενδυναμώνεις την πένθιμη περιγραφή του κόσμου, διαιωνίζοντας τα γεγονότα του. Εάν ένας άνθρωπος αλλάξει τη στάση του απέναντι σε ό,τι του συμβαίνει, με τον καιρό, θα μεταβληθεί η ίδια η φύση των γεγονότων που του συμβαίνουν.

«Όλη σου η διδασκαλία επικεντρώνεται στο άχρηστο», είπε ο Χούι Τζου στον Τσουάνγκ Τζου.

Ο Τσουάνγκ Τζου απάντησε: «Αν δεν εκτιμάς το άχρηστο, δεν μπορείς να μιλάς γι’ αυτό που είναι χρήσιμο. Η γη για παράδειγμα, είναι πλατιά και απέραντη, απ’ όλη της όμως την έκταση ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μονάχα λίγα εκατοστά, εκείνα που πάνω τους στέκεται. Ας υποθέσουμε τώρα ότι όλα όσα δεν χρησιμοποιεί ξαφνικά χάνονται έτσι που γύρω του ξεπροβάλλει η άβυσσος κι εκείνος στέκεται στο κενό και το μοναδικό στέρεο πράγμα είναι το έδαφος πάνω στο οποίο πατά. Για πόσο θα μπορεί να το χρησιμοποιεί;»

«Θα πάψει να του είναι χρήσιμο», απάντησε ο Χούι Τζου.
«Αυτό δείχνει πόσο απαραίτητο είναι τελικά το άχρηστο», κατέληξε ο Τσουάνγκ Τζου.
100+1 Σοφές Ιστορίες της Ανατολής

Κάτι από ποίηση ΖΕΝ. ΑΓΝΩΣΤΟΥ.

Τα καλάθια του ψαρέματος είναι για να πιάνουμε ψάρια,
αλλά μόλις οι άνθρωποι πιάσουν τα ψάρια ξεχνούν τα καλάθια.
Τα δόκανα είναι για να πιάνουμε λαγούς,
αλλά μόλις οι άνθρωποι πιάσουν τους λαγούς, ξεχνούν τα δόκανα.
Οι λέξεις είναι για να εκφράζουμε τις ιδέες,
αλλά μόλις οι άνθρωποι πιάσουν τις ιδέες ξεχνούν τις λέξεις.

Στόφα δασκάλου έχει εκείνος πού παραμένοντας ενήλικος μπορεί να γίνεται παιδί — και κάθε χρόνο, με τα νέα παιδιά πού έρχονται στα χέρια του, να γίνεται ένα νέο παιδί. Τούτο μπορούμε να το διατυπώσουμε και αλλιώς: o αληθινός δάσκαλος ενηλικιώνεται παραμένοντας παιδί στην ψυχή άνθρωπος δηλαδή αγνός, δροσερός, εύπλαστος. Παπανούτσος.

Ίσως...

Μια Ταοϊστική ιστορία μιλάει για έναν γέρο αγρότη που δούλευε στα χωράφια του πολλά χρόνια. Μια μέρα, το άλογό του τό ΄σκασε. Όταν το έμαθαν οι γείτονες, πήγαν να τον επισκεφτούν για να του συμπαρασταθούν.
«Τι ατυχία…» είπαν με συμπάθεια.
«Ίσως…» απάντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, το άλογο επέστρεψε, φέρνοντας μαζί του 3 ακόμα άγρια άλογα.
«Τι μεγάλη τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως…» απάντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, ο γιός του αγρότη προσπάθησε να καβαλήσει ένα από τα άγρια άλογα. Μα έπεσε και έσπασε το πόδι του. Γι άλλη μια φορά οι γείτονες ήρθαν να συμπαρασταθούν.
«Τι ατυχία…» είπαν και πάλι με συμπάθεια.
«Ίσως…» απάντησε ο αγρότης.
Την επόμενη μέρα, στρατιωτικοί ήρθαν στο χωριό και επιστράτευσαν όλους τους νέους, εκτός από τον γιό του αγρότη, επειδή είχε σπασμένο πόδι.
«Τι καλή τύχη!» θαύμασαν οι γείτονες.
«Ίσως…» απάντησε ο αγρότης…

Ερώτηση: Θέλω να βοηθήσω τον κόσμο, να τον υπηρετήσω.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να το κάνω;

Κρισναμούρτι: Ο καλύτερος τρόπος να το κάνεις είναι να ξεκινήσεις να κατανοείς τον εαυτό σου και ν’ αλλάξεις τον εαυτό σου. Στην επιθυμία να βοηθήσεις τον άλλο, να υπηρετήσεις τον άλλο, υπάρχει κρυμμένη υπερηφάνεια, αλαζονεία.
Αν αγαπάς, υπηρετείς. Η γοητεία της βοήθειας γεννιέται από τη ματαιοδοξία.
Αν θέλεις να βοηθήσεις τον άλλο, πρέπει να γνωρίσεις τον εαυτό σου, γιατί είσαι ο άλλος.
Εξωτερικά είμαστε διαφορετικοί-κίτρινοι, μαύροι, καφέ ή άσπροι- αλλά όλοι οδηγούμαστε από πόθο, από φόβο, από απληστία ή από φιλοδοξία, εσωτερικά μοιάζουμε όλοι πολύ.
Χωρίς αυτογνωσία, πώς μπορείς να γνωρίζεις τις ανάγκες του άλλου;
Χωρίς να κατανοήσεις τον εαυτό σου, δεν μπορείς να κατανοήσεις τον άλλο, να υπηρετήσεις τον άλλο.
Χωρίς αυτογνωσία δρας μέσα σε άγνοια και έτσι δημιουργείς θλίψη…

Κρισναμούρτι

.

-Το παρελθόν θα πρέπει να το ευλογούμε, να το θεραπεύουμε. Μπες σε κάθε πτυχή. Φώτισε κάθε γωνιά. Μετέτρεψέ το, μέσα από μια νέα αντίληψη. Το παρελθόν σου θα θεραπευτεί όταν σταματήσεις να τρέφεις ανησυχίες, αμφιβολίες και φόβους. Αυτή είναι η πραγματική σημασία της εσωτερικής συγχώρεσης.

Μην περιμένεις να σου δώσουν το βραβείο Οσκαρ

Μ΄άλλα λόγια, να μην ζεις με την προσδοκία της επιβράβευσης και του”μπράβο” των άλλων. Κανείς δεν θα σου δώσει την άδεια να μιλήσεις, να πεις την άποψή σου, να ορθώσεις το ανάστημά σου, να υπερασπιστείς τη γνώμη σου, να πάρεις την κατάσταση στα χέρια σου, να δείξεις τις δυνατότητές σου.

Κανείς δεν θα σε ανακαλύψει (παρά μόνο όταν εσύ ο ίδιος ανακαλύψεις τι μπορείς να κάνεις όταν ξεπεράσεις το φόβο της έκθεσης του εαυτού σου).

“….να έχουμε το πείσμα να αποδεχτούμε τη χαρά μας μέσα στο ανελέητο καμίνι αυτού του κόσμου” – Jack Gilbert

Ο ορισμός για την εμπειρική γνώση μπορεί να διατυπωθεί ως η συνεχής μελέτη και παρατήρηση των αντιδράσεων του εαυτού, καθώς και η ανακάλυψη των αιτίων αυτών των αντιδράσεων. Αυτή η διεργασία, από ένα σημείο και μετά, συμβαίνει ανά πάσα στιγμή, όσο κι αν αυτό ακούγεται ακατόρθωτο. Όταν ο άνθρωπος συνεχίζει την μέθοδο της αυτοπαρατήρησης απελευθερώνεται σταδιακά από τα εμπόδια που δεν του επιτρέπουν να εκφράσει τον πραγματικό Εαυτό του.

ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ.

Οι 38 αφορισμοί που ήταν γραμμένοι στη σκηνή Study House στο Πριερέ)
1) Μάθε να σ 'αρέσει αυτό που "δε σ' αρέσει"
2) το μεγαλύτερο επίτευγμα για τον άνθρωπο είναι να μπορεί να πράττει.
3) Όσο χειρότερες είναι οι συνθήκες της ζωής τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματα της εργασίας- αρκεί να θυμάται τον εαυτό του αδιάκοπα.
4) να θυμάσαι τον εαυτό σου παντού και πάντα.
5) Να θυμάσαι ότι ήρθες εδώ για να καταλάβεις την ανάγκη να παλέψεις με τον εαυτό σου- και μόνο με τον εαυτό σου. Έτσι να ευχαριστείς οποιονδήποτε σου προσφέρει αυτήν την ευκαιρία.
6) Εδώ μπορούμε να δώσουμε μια κατεύθυνση και να δημιουργήσουμε συνθήκες-αλλά όχι να βοηθήσουμε
7) Να ξέρεις ότι αυτός ο χώρος δεν έχει χρησιμότητα παρά μόνο γ'αυτούς που έχουν αναγνωρίσει τη μηδαμινότητά τους και που πιστεύουν ότι υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξουν.
8) Αν ξέρεις πως κάτι είναι κακό και παρόλα αυτά το κάνεις, τότε διαπράττεις αμαρτία που δύσκολα εξαγοράζεται
9) Ο καλύτερος τρόπος για να είναι κανείς ευτυχισμένος σ'αυτή τη ζωή είναι να μπορεί να νοιάζεται εξωτερικά -ποτέ εσωτερικά.
10) Μην κρίνεις την τέχνη μα τα αισθήματά σου
11) Το σημαδι του καλου ανθρωπου ειναι οταν αγαπα τον πατερα του και τη μητερα του
12) Να κρινεις τους αλλους συμφωνα με αυτο που εσυ εισαι -σπανια θα κανεις λαθος
13 ) Να βοηθάς μόνο εκείνον που δε είναι άχρηστος
14) Να σέβεσαι όλες τις θρησκείες
15) Αγαπώ αυτόν που αγαπά την εργασία
16) Το μονο που μπορουμε να κανουμε εινα να προσπαθουμε να γινουμε ικανοι να ειμαστε χριστιανοι
16) Μη κρινεις εναν ανθρωπο συμφωνα με εκεινα που λεγονται για αυτον
18) Να λαμβανεις υποψη σου εκεινα που οι αλλοι σκεφτονται για σενα -και οχι αυτα που λένε
19) Παρε αυτα που καταλαβαινει η ανατολη και αυτα που γνωριζει η δυση και αρχισε να ψάχνεις
20) Μονο εκεινος που μπορει να επαγρυπνει για το καλο των αλλων ειναι αξιος για το δικο του το καλο
21) Μονο το να υποφερει κανεις συνειδητα εχει νοημα
22) Καλυτερα να εισαι εγωιστης προσωρινα παρα να μην εισαι ποτε δικαιος
23) Αν θελεις να μαθεις να αγαπας αρχισε με τα ζωα . Ειναι πιο ευαισθητα
24) Διδάσκοντας τους αλλους θα μαθεις και εσυ ο ιδιος
25) Να θυμάσαι ότι εδώ η εργασία δεν είναι αυτοσκοπός. Δεν είναι παρά ένα μέσο.
26) Δικαιος μπορει να ειναι μονο εκεινος που ξερει να βαλει τον εαυτο του στη θεση του αλλου.
27) Αν δεν εχεις εμφυτο κριτικο πνευμα τοτε δεν εχει νοημα η παρουσια σου εδω
28) Αυτος που θα ελευθερωθει απο "την αρρωστια του αυριο" θα εχει την πιθανοτητα να αποκτησει αυτο για τι οποιο ηρθε εδω να ψαξει
29) Ευτυχης αυτος που εχει ψυχη , ευτυχης αυτος που δεν εχει . Δυστηχια και πονος γι'αυτον που δεν εχει παρα μονο το σπερμα της
30) Η αναπαυση δε εξαρτάται απο την ποσοτητα αλλα απο την ποιοτητα του υπνου
31) Να κοιμασαι λιγο χωρις τυψεις
32) Η ενεργεια που ξοδευεται σε ενεργητικη εσωτερικη εργασια , μετασχηματιζεται αμεσως σε καινουργιο αποθεμα . Αυτη που ξοδευεται σε μια παθητικη εργασια χανεται για παντα
33) Ενας απο τους καλυτερους τροπους για να ξυπνησει κανεις την επιθυμια να εργαστει στον εαυτο του ειναι να συνειδητοποιησει οτι μπορει να πεθανει απο τη μια σιγμη στην αλλη .
34) Η συνειδητή αγάπη προκαλει την ιδια ανταποκριση
Η συναισθηματική αγάπη προκαλει το αντιθετο
Η φυσική αγάπη εξαρταται απο το τυπο και τη πολικοτητα
35) Η συνειδητή πίστη είναι ελευθεριά
η συναισθηματική πίστη είναι δουλεία
η μηχανική πίστη είναι βλακεία
36) Η ακλονητη ελπιδα ειναι δυναμη
η ελπιδα γεματη αμφιβολια ειναι δειλια
η ελπιδα γεματη φοβο ειναι αδυναμια
37) Σε καθε ανθρωπο εχει δοθει ενας περιορισμενος αριθμος απο εμπειριες αν κανεις μ' αυτες οικονομια παρατεινει τη ζωη του .
38) Εδώ δεν υπάρχουν ούτε Ρώσοι, ούτε Άγγλοι, ούτε Εβραίοι, ούτε Χριστιανοί. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που έχουν έναν κοινό σκοπό, να γίνουν ικανοί να είναι.

.

« Η μοναδικότητα του ατόμου δεν έγκειται στο επιφανειακό, αλλά στην πλήρη ελευθερία από το περιεχόμενο της συνείδησης». Το έργο της φιλοσοφίας (Πραγμάτωσης) είναι να σπάσει τα δεσμά της εξαρτημένης συνείδησης . Είναι για το τέλος της κυριαρχίας του ψυχολογικού περιεχομένου του ανθρώπινου νου. Ο ήσυχος , προσεχτικός και καθαρός Νους τότε μπορεί να καθρεφτίσει χωρίς παραμορφώσεις την Αλήθεια. Αναγέννηση είναι η κατανόηση της αλήθειας που είναι αποτέλεσμα της κενότητας του νου. ...Η αλήθεια είναι ο Νους που δεν περιέχει « πράγματα» που κατασκευάζει η σκέψη. Είναι ελευθερία, η οποία είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη σκέψη . Είναι ο Νους απελευθερωμένος από το περιεχόμενο της διαίρεσης , της αντίφασης , της συγκρούσης και ούτω καθεξής . Είναι ο Νους που είναι Ολόκληρος και Υγιής. Η (πνευματική) αλήθεια είναι το « Τίποτα» . Είναι ο «άδειος» και διαυγής Νους .

"Υπάρχει μια ηλικία, όπου διδάσκεις αυτό που ξέρεις· έρχεται όμως κατόπιν μια άλλη, όπου διδάσκεις αυτό που δεν ξέρεις: αυτό λέγεται αναζήτηση. Έρχεται ίσως τώρα η ηλικία μιας άλλης εμπειρίας: η ηλικία όπου ξεμαθαίνεις, όπου αφήνεις να δουλεύει το απρόβλεπτο ξαναπλάσιμο που η λήθη επιβάλλει στο καταστάλαγμα των γνώσεων, των διαφόρων μορφών κουλτούρας, των διαφόρων πεποιθήσεων που πέρασες. Αυτή η εμπειρία έχει, θαρρώ, ένα όνομα τρανό και απαρχαιωμένο που θα τολμήσω να το πάρω εδώ δίχως κόμπλεξ, στο σταυρικό ακριβώς σημείο της ετυμολογίας του: Sapientia: καμιά εξουσία, μια στάλα γνώση, μια στάλα σύνεση, και όσο πιο πολύ καλό γούστο." " Roland Barthes, "Μάθημα".

Στο λημέρι του τρελού...

Δευτέρα 2 Απριλίου 2018

εαυτός...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σελίδες

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου