κρεμασμενο σε τοιχους...
αναγκη δεν το εχω.
Δεν προσποιουμαι συμπαθειες να κερδισω.
Χαμογελω...
στον εαυτο μου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
-
Παλι ακουσα... τα λογια μου... να με υπερασπιζονται... και τρομαξα. Κι εγω που νομιζα... πως αυτο ηταν υποθεση... των κατηγορουμενων.
-
Μπηκα στην παρεα τους... κοιτουσαν παραξενα... σα να ρωτουσαν"τι ρολο παιζει αυτος;" τους καθησυχασα... δεν θελω να αγορασω τιποτ...
-
Και οταν συναντησουμε... καποιον ανθρωπο συνεργασιμο... και πραο... απαξιωτικα τον αποκαλουμε"καλο ανθρωπακι"... γιατι συνηθι...
-
ΧΘΕΣ ΒΡΑΔΥ... ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΕΓΕΙΡΕ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΜΟΥ. ΤΟ ΑΓΓΙΞΑ... ΤΟ ΦΙΛΗΣΑ... ΤΟ ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΣΑ... ΚΙ' ΕΚΕΙΝΟ ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΥΓΕΝΙΚΑ. -
Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΜΕΤΡΑ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ. Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ Α Γ Α Π Η.
-
Και έγιναν τα μπαλκόνια οι αυλές μας, μα πάντα θα λείπει η μυρωδιά από το χώμα και τα ψηλά τα δένδρα.
-
Και προσεχε! εσυ που χρονια εζησες παρεα με την σιωπη σου... οταν μια μερα η γλωσσα σου λυθει... ισως θρασυς να γινεις. Και προσεχε... ...
-
Το ξερω... σ αφησαμε ξωπισω... συγχωρεσε μας ομως... φωτια ειχαμε στη ψυχη... και ανεμο στα ποδια... δεν αντεχαμε αλλο φυλακη... θλιψ...
-
Αποψε μη βαλεις τα καλα σου. Φορεσε τη μαυρη σου ψυχη... και το πικρο χαμογελο σου... και ελα να με βρεις. Τιποτα δεν εψαχναν στον κοσμ... -
Ιχνος βιας δεν εβρισκες εντος του. Τις νυχτες ξεθαβε την ψυχη του... απ τα ερειπια περασμενων χρονων. ...γονεις... ...δασκαλοι... ...κ...
