φαντεζί νευρωτικοί.

Όμορφη είναι η ζωή...
άσχημοι οι εαυτοί...
φασαρίες, τσακωμοί...
είμαστε όλοι αρχηγοί.

Της εξουσίας θύματα...
της ύλης αποκτήματα...
περιφρονήσαμε ψυχή...
φαντεζί νευρωτικοί.

Που είναι η γλύκα και το χάδι...
που πήγε τ άστρου το σημάδι...
που κρύφτηκε τ αληθινό...
το κάθε τι ψηφιακό.

Είμαστε νούμερα...
μη ανιχνεύσιμα...
από δημοσκόπους.

Οι ευαίσθητοι...

Οι ευαίσθητοι αργούν να ξεκινήσουν...σε απογοητεύσεις αναλώθηκαν και αναλύσεις.
Μα σαν ξεκινήσουν, έχουν σοφία και πάτημα γερό.

Σε θολά νερά...

Σε θολά νερά μη ψαρεύεις...
καθάριος απ την πηγή να αναβλύζεις...
ούτε με τον βοριά...
ούτε με τον νοτιά...
άνεμοι περαστικοί είναι...
εσύ ,πολύτιμος σαν διαμάντι...
με τον εαυτό σου σύμμαχος να μένεις

Από μικρό με τρόμαζαν...

Από μικρό με τρόμαζαν...
πυροτεχνήματα και χειροκροτήματα.
Τις Αναστάσεις έφευγα...
πρίν το Χριστός Ανέστη...
και μπράβο σαν μου λέγανε έσκυβα το κεφάλι.
Εξήγηση δεν έδωσα ποτέ...
και ούτε που ζητούσα.