Ολα τα δεινά ξεκινάνε από τα θέλω μας.

Να μη γίνεσαι θυσία για κανέναν...
ούτε κανείς για σένα...
αυτό να εύχεσαι,αν αγαπάς τους ανθρώπους.

Ο πόνος σε οδηγεί, στο σοφό συναίσθημα της αδιαφορίας.

Δεν είναι τόσο το αντικείμενο του πόθου, όσο η ικανοποίηση του εγωισμού.

τα θορυβωδη ποτε δεν ειναι ουσιωδη.

Η αυτολύπηση,βλάπτει σοβαρά την υγεία.

Βοήθεια απο τους άλλους υπάρχει μόνο σε υλικό επίπεδο.Σε ψυχολογικό και πνευματικό επίπεδο η βοήθεια προέρχεται πάντα από τον εαυτό μας.Από τις εσωτερικές κρυμμένες δυνάμεις μας.

Σου λένε πως πρέπει να δίνεις... μα δεν σου λένε πως πρέπει να ξεκινήσεις πρώτα από τον εαυτό σου.

Κατι αθωους...
κατι ανυποψιαστους...
οταν τους συναντω...
ποσο διαβολος αισθανομαι.

Και οι αντισυμβατικοι,δημιουργουν το δικό τους κατεστημένο.

Ο θανατος ισως να ειναι μια ανωτερη μορφη ζωης.Σεβασμος στους νεκρους.

Πρωτα καταστρεφουν, σκοτωνουν, και μετα φτιαχνουν μια Μ.Κ.Ο,οι ιδιοι ανθρωποι που εσπειραν την καταστροφη, για να τους σωσουν.Η φιλανθρωπια του καπιταλισμου.

Ανηκουμε...
σ αυτους που μας αντεχουν,και μας περιεχουν.

Για να αγαπήσεις το τίποτα, θα περάσεις από πολλά ψευτικα κάτι.

Το μεσον...
κανει βλακες και εξυπνους το ιδιο.

Μη δινεις...
ταυτοτητα στους αλλους...

χανεις την ευκαιρια να δεις...
την ομορφια που κρυβουν

Σε καθε δρομο, η ενα φαρμακειο η ενα προποτζιδικο θα συναντησεις.Το κυνηγι του πλουτου σε αρρωσταινει.

Και αν μπορουσα να πω κατι που δεν εχει ειπωθει θα ημουν Θεος.

Η διαχείριση της φτώχειας γινεται απο τους πλούσιους και της καλοσύνης απο τους κακούς. Πως να αλλάξει η ζωή;

Οσοι βιώνουν σωπαίνουν. Οι ομιλούντες καταναλώνουν και καταναλώνονται.

Το κελαηδαμα του αηδονιου το χαραμα...
ακυρωσε καθε επιθυμια να ακουσω...
ανθρωπινους θορυβους.

Την αγανακτηση σου... Θα πουν πως καταλαβαινουν... Μα μη θαρρεις πως θα σταθουν και διπλα σου.

Να ακους τις παυσεις τους, οχι τα λογια τους.

Κατορθωσε να αφαιρει τον εαυτό του, απο τα κατορθωματα του.

Τα ανθρωπινα τα αγαπας όταν τα υπερβαινεις.

Και αν δεν δηλωσεις μια αδυναμια η μια αναγκη ,πως θ αγαπηθεις;

Η διαφθορά ντύθηκε,το
φόρεμα της νίκης.

οι δύο για να γινουν ενας,πρεπει ο καθενας να γινει ενα με τον εαυτο του.

Στο βασιλειο της μιζας...ολα ειναι σιωπηλα.

Τα ομορφα λογια...σκονταψαν στην σκοπιμοτητα.

αζητητα...

Aυτος...
που...
δεν...
ζητησε ποτέ
μη τον αναζητησετε...
στα αζητητα η κατοικια του...
την εχει αγαπησει.

Οι αθωοι νεκροι... Οι ενοχοι νεκροι... Έρημωσε ο πλανητης

Τις φιλίες λενε, πρεπει να τις συντηρεις.
Μονο στις μηχανες το κανω αυτο.

Οι ανθρωποι χαμηλων τονων...
Ειναι οι συμφιλιωμενοι...με τον εαυτο τους.

Ευαισθητο σε κανουν οι ατελειες...
Οχι η τελειοτητα.

''τελος παντων''

Με ενα ''τελος παντων''...
τιποτα δεν τελειωνει...
ουτε κατι νεο αρχιζει.
Απλα διαιωνιζεις...
και ανεχεσαι...
μια κατασταση.

ΓΥΡΙΖΩ ΣΕΛΙΔΑ.

Η τελευταια λεξη.

Και η τελευταια...
αληθινη λεξη...
τραβηξε προς το γκρεμο...
ετοιμη...
να θεσει τερμα στη ζωη της...
μην τυχον και πεσει...
στα χειλη καποιου ψευτη και υποκριτη...
και χασει το νοημα της .

Ο τοπος μου.

Το ξερω...
σ αφησαμε ξωπισω...
συγχωρεσε μας ομως...
φωτια ειχαμε στη ψυχη...
και ανεμο στα ποδια...
δεν αντεχαμε αλλο φυλακη...
θλιψη...
παρηγορια...
τρυπιες ελπιδες...
ψεμα.
Τρεξαμε σε τοπο μακρινο...
εκει που η σιωπη...
ομορφα μας μιλουσε...
ο ανεμος ταξιδευτης...
καθαριζε τις θλιψεις...
επαιζαν τ αστρα μουσικη...
χορευε το φεγγαρι...
τα προσωπα μας γελαστα...
ολα γιορτη τριγυρω...
ποταμι ηταν η ζωη...
κυλουσε...
προσπερνουσε.