ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΣΟΥ...

Μη δινεις βαρος στις πραξεις σου...
οσο σπουδαιες και να ειναι,
Να τις κοιταζεις με αδιαφορια.
Γιατι αν δωσεις βαρος..μια μερα θα σε πλακωσουν

ΧΑΜΕΝΑ ΘΕΛΩ...

Με ενα μη...
με ενα πρεπει...
με ενα θα δουμε...
με ενα τα λεμε...
με ενα ισως...
με ενα μπορει...
με ενα μαλλον...
με ενα δεν εχω χρονο...
τα χρονια πληγωσαμε.
Ψυθιρισε το τραγουδι...
των χαμενων σου θελω!

συνηθεια ...

Μη μ ακολουθησεις...
θα βαρεθεις!
Την συνηθεια αρχισα να αγαπαω.
Οι συναναστροφες με τους πολλους...
μοναχα απ τον εαυτο σου, και απο το νοημα σε βγαζουν.
Αγαπωντας την συνηθεια της καθημερινοτητας...
αγαπας τον εαυτο σου...
αγαπας την αιωνιοτητα.

Μονο δεκανικια...

Δεν υπαρχει χιουμορ...
δεν υπαρχει σοβαροτητα...
δεν υπαρχει ελαφροτητα.
Μονο δεκανικια υπαρχουν...
που σε υποβασταζουν.

Δεν ειναι...

Δεν ειναι...
που μικρυνε η πολη...
ειναι εμεις...
που μεγαλωνουμε...
και καθε τι που ζουμε...μικρο φανταζει...
κατι μας θυμιζει...
και μελαγχολουμε.

σωστο και λαθος.

Γνωριζουμε το σωστο...
μα επιλεγουμε το λαθος...
σαν το σωστο να ειναι το τελος...και δεν το θελουμε...
ενω το λαθος εχει μια συνεχεια...
σα να θελουμε να ξεχωριζουμε...
να δινουμε τροφη στο εγω μας...
και σαν νικητες να επιστρεφουμε...
κανοντας στο τελος το σωστο.

Η σοβαροτητα...

Η σοβαροτητα...
με παιδι μοιαζει...
που δεν επαιξε ποτε του.

Οι ανθρωποι δεν εχουν αναγκη απο συναισθηματικες φορτισεις.Οι συναισθηματικες φορτισεις, οδηγουν σε αδιεξοδα, ενοχικες καταστασεις και ανελευθερια.

Ελα...

Ελα αγαπη μου...
στον αναπαυτικο να καθησουμε καναπε μας...
την τηλεοραση ν ανοιξουμε...
τους προσφυγες να δουμε...
ουρες ατελειωτες να σχηματιζουνε...
για ενα ξεροκομματο...
Ελα αγαπη μου...
με ορκους αιωνιας αγαπης...
να αποβλακωθουμε.

Οποιος δεν προστατευει τον εαυτο του θα καταστραφει.Οποιος το μονο που εμαθε ειναι να προστατευει τον εαυτο του θα γουρουνοποιηθει.

Αυτα που σε κανουν να ξεχωριζεις...ειναι αυτα που οι αλλοι μισουν σε σενα... εσυ να προχωρας.

γευση πολεμου...

Τα λογια μας...
γευση πολεμου εχουν...
Εμεις και οι Αλλοι.

Και αν...

Και αν ξοδευτηκες...
και αν απορριφθηκες...
και αν πονεσες...
δεν ηταν ξοδεμα...
δεν ηταν απορριψη...
δεν ηταν πονος...
ηταν η μαθηση που παραμονευε...
Ανθρωπο να σε κανει.
Τωρα...
μονο ο σεβασμος και η αγαπη ειναι για σενα.
Δεν εισαι για τα ευκολα...
δεν εισαι για τα ευπεπτα...
τον εαυτο σου απλωσες και εκανες ειρηνη...
Ανατολη με Δυση.

Και οσα...

Και οσα...
με κοπους κατακτας...
μια ρυτιδα στο προσωπο...
ενα τραυμα στην ψυχη...
και μια γευση ηττας...
θα σου αφηνουν.

το βαρος...

Το βαρος που μου αναλογει...
προσπαθω να κουβαλησω.
Αυτο ειναι ολο!
Ο καθενας μπορει να κουβαλησει...
μονο το βαρος που του αναλογει...
ουτε γραμμαριο παραπανω.

καλυτερα...

Να πας που;
να πεις τι;
με ποιους;
για ποιο λογο;
καλυτερα...
σκοτωσε τον χρονο...
μεσα στο σπιτι σου,
ΑΝΑΙΜΑΚΤΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ.

Τα καλπικα...

Τα καλπικα...
δεν ειναι δυσκολο ν αναγνωρισεις.
Αρκει...
να στεκεις μακρια...
απο συμφεροντα και φιλοδοξιες...
και το βλεμμα καθαριζει.

Ποναει η ψυχη...

Αλλο να μιλας χωρις να νιωθεις...
αλλο σωπαινοντας να νιωθεις.
Ποναει η ψυχη...
σαν καταφερει να περπατησει...
στα βαθη της ψυχης του αλλου...
μα ειναι πονος λυτρωτικος.
Εμεις...
στα αβαθη νερα πνιγηκαμε...
αποφευγωντας τους πονους.

εξατμιστηκαν!

Ηθελε να τραβηξει την προσοχη του...
ηθελε να τραβηξει την προσοχη της...
επαιζαν καθε ρολο...
εκτος απο τον εαυτο τους.
Εγιναν στο τελος ζευγαρι...
μετα εξατμιστηκαν!

"τι ρολο παιζει αυτος;"

Μπηκα στην παρεα τους... κοιτουσαν παραξενα... σα να ρωτουσαν"τι ρολο παιζει αυτος;" τους καθησυχασα... δεν θελω να αγορασω τιποτα... δεν εχω να πουλησω τιποτα τους λεω... η ευτυχια δεν βρισκεται στο να ζητας ουτε στο να θελεις αλλα στο να εισαι.Σε λιγο ειχα μεινει μονος στο τραπεζι αλλα ευτυχισμενος.

Και χωρις ενα ψεμα... χωρις καποια υπερβολη... χωρις μια πλαστη επιθυμια... ηθελες η ζωη να σ αγαπησει;

Και οταν ...

Και οταν συναντησουμε...
καποιον ανθρωπο συνεργασιμο...
και πραο...
απαξιωτικα τον αποκαλουμε"καλο ανθρωπακι"...
γιατι συνηθισαμε στην ζουγκλα που ζουμε...
να συναναστρεφομαστε με "ανθρωποειδη".

Χειροκροτητες...
ζητωκραυγαζουν...
επευφημουν...

χαμαιλεοντες...
προσωπολατρες...
χωρις ηθικη και αξιες...
δηθεν φιλοευρωπαιοι...
με χαρακτηρα τζιχαντ...
δηθεν αριστεροι...
χωρις ιχνος αξιοπρεπειας...
την βολεψη τους ψαχνουν μοναχα.

Στη Δημοκρατια...
δεν υπαρχουν αδιέξοδα λενε.
Συμφωνω!
Παντα οι λιγοι...
θα βρισκουν τροπους...
να ζησουν...
σε βαρος των πολλων.

Παλι ...

Παλι θα μιλησουμε...
παλι θα θυμηθούμε...
παλι θα συγκινηθούμε...
παλι λαθος αρχη θα κανουμε.

Βιωνα τις στιγμες...
μη με ρωτας για αναμνήσεις...
οσοι βιωνουν τις στιγμες...
τη μνημη τους την χανουν.

Θεε...
να με φυλας απ τις επαναληψεις...
τα λογια μου διαφορετικα...
μα παντα τα ιδια λενε...
τι μας απεμεινε λοιπον...
εκτος απο τις πραξεις;
εκει οι πρωτοι θα φανουν...
εκει οι τελευταιοι.

Χωρις...

Χωρις να μιλας...
χωρις να ζητας...
ποιος μπορει να σ αγαπησει;
Χαθηκαμε σε βρωμικα παζαρια...
μιλωντας...
ζητωντας...
μα η αγαπη εκανε βολτες...
μεσα στην σιωπη.

Και παντα καποιον ενοχο θα βρίσκουμε...
και αν δεν βρίσκουμε...
θα κατασκευάζουμε...
μονο και μονο...
ναχει αλλοθι η τρυπια μας ζωη.

Υπηρξα ευκολος στοχος...
παντα κοντινος...
και ευδιακριτος!

Και οσο...
θα προβαλλουμε...
τις γνωσεις και τις εμπειριες μας...
οι γεφυρες θα γκρεμιζονται.
Η αγνοια...
οι φοβοι...
και οι επιφυλαξεις μας...
ειναι που τους ανθρωπους ενωνουν.

Με ενα κλικ...

Με ενα κλικ διαγραφουμε τον φιλο...
με ενα κλικ κανουμε καινουργιο...
συμφωνουμε με ενα κλικ...
με ενα κλικ διαφωνουμε...
υπογραφουμε με ενα κλικ...
με ενα κλικ παρισταμεθα σε εκδηλωσεις...
αγοραζουμε με ενα κλικ...
πουλαμε με ενα κλικ...
με ενα κλικ αγαπαμε...
με ενα κλικ μισουμε...
με ενα κλικ ζουμε...
ετσι απλα...
χωρις προσπαθεια καμμια.

Καποτε...
δεν με ενδιεφεραν οι ηλικιες των αλλων...
γιατι ημουν ο νεοτερος...
Τωρα...
με φοβο ρωταω τις ηλικιες...
γιατι ειμαι ο μεγαλυτερος.

Η αποσταση...
κραταει ζωντανο το ονειρο...
και η σιωπη...
τα ομορφα λογια.

Αυτα που λεμε...
αυτα που γραφουμε...
απο αυτο που ειμαστε...
αυτα που πραττουμε...
ενας κοσμος... δρομος.

Κανενας σοβαρος...
δεν μπορει να παρει...
τον εαυτο του...
στα σοβαρα.

Και οι σιωπες...
ακριβα λογια ειναι...
που δεν θελησαν...
να τα πληγωσουν.

Αντιφατικος...
Δημιουργικος...
Αυτοκαταστροφικος...
Αυτα τα τρια πανε μαζι...

Ευφυης ειναι αυτος που ξερει να καμουφλαρει και να ελεγχει την ευφυια του. Διαφορετικα προκαλει τρομο.

Ο νεος τροπος αποκτηνωσης των ανθρωπων γινεται με το να μη μενει τιποτα κρυφο.Τιποτα δεν μας φαινεται πλεον συνταρακτικο τα περιμενουμε ολα...