ΓΙΑ ΣΕΝΑ...

ΣΑΝ ΣΥΝΝΕΦΟ...
ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ...
ΦΥΛΑΧΤΟ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑ...
ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ...
ΜΑΖΙ ΣΟΥ...
ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΕΣΑ.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ...

ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ...
ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ...
ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΨΑΧΝΩ ΕΑΥΤΟ...
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ...

ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ...

ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ...
ΜΕ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ...
ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ...
ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ...
ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ...
ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ...
ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ...
ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ...
ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ...
ΤΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑΤΟΣ...

ΕΜΕΙΣ...

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ...
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΥΤΗΚΑΜΕ ΤΗ ΖΩΗ...
ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ...
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΣ...
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΖΗΣΟΥΜΕ...
ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕΙ...

ΓΙΝΕ ΟΝΕΙΡΟ...

ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΣΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ...
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΝΕΙΡΟ.
ΞΑΦΝΙΚΑ...
ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ...
ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΟΥΝ.

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ...

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ...
ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.
ΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΣ...
ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ...
ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΔΙ...
ΣΟΥ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

ΕΦΑΓΑ ΙΔΕΕΣ...
ΧΟΡΤΑΣΑ ΠΕΙΝΑ!!!

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΡΕΧΕΙ...
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΑΜΕ.

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ...

ΤΟ ΛΙΓΟ...
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ...
ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ.
ΕΛΑΧΙΣΤΕ ΕΑΥΤΕ...
ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΙΓΟ...
ΚΟΣΜΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ.

ΤΑ ΚΟΙΝΑ...

ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ...
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ...
ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ...
ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ...
ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ...
ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ...
ΜΕ ΤΟΣΑ ΚΟΙΝΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΜΑΣ...
ΠΩΣ ΧΩΡΕΣΕ ΤΟΣΗ...
ΔΙΑΙΡΕΣΗ...ΔΙΧΟΝΟΙΑ...ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ;

ΣΚΟΠΟΣ...

ΟΣΟ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΣΚΕΙΣ...
ΤΟΣΟ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΝΕΙΣ
ΕΣΥ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΣ!
ΜΟΝΑΧΑ ΤΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ...

ΣΕ ΧΡΥΣΑ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑΤΑ..
ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΙ ΦΑΣΟΥΛΗΔΕΣ...
ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΑΜΕ...
ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ...
ΚΑΛΗ ΤΙΜΗ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝ.
Η ΠΛΑΝΗ ΕΓΙΝΕ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

ΕΡΩΤΙΚΟ...

ΚΑΠΝΟΣ ΕΓΙΝΕΣ...
ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ...
ΠΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ...
ΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...
ΠΟΥ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΜΑΖΕΨΕ Ο ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ...
ΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΠΡΩΙΝΟ.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΥΤΥΧΙΑ...
ΚΑΤΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΚΕΡΜΑΤΑ...
ΣΤΗ ΤΡΥΠΙΑ ΤΣΕΠΗ...
ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΟΥ.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕΣ...
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕΣ...
ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ...
ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ...
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙ...
ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΘΟΡΥΒΟΥΣ..ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ...
Ο ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ...
ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ...
ΑΠΟ ΜΟΝΑΞΙΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ...
ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ...
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ...
ΜΕ ΓΛΥΚΙΑ ΦΥΛΑΚΗ.

ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ...
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΜΕΓΑΛΟ...
ΘΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΣ.
ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΜΙΚΡΟ...
ΔΕΝ ΘΑ ΧΩΡΑΓΕΣ.
ΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ...
ΚΑΙ ΖΗΣΕ Σ ΑΥΤΟΝ.

ΣΤΗ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...
ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ...
ΣΤΗΝ ΗΧΗΡΗ ΣΙΩΠΗ...
ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ!!!

ΣΩΠΑΙΝΩ...

ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ.
ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο ΣΚΟΠΟΣ...
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ.
...ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΔΩΣΩ...
ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΔΩΘΩ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΙΜΟ ΝΕΡΟ.
ΠΟΤΑΜΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟ,ΓΑΡΓΑΡΟ ΚΑΘΑΡΟ.

ΑΠΟΨΕ ΚΡΥΩΝΩ!
ΣΚΕΠΑΣΕ ΜΕ ΝΥΧΤΑ...
ΜΕ ΕΝΑ ΣΟΥ ΨΕΜΜΑ!

Σ ΑΓΑΠΗΣΑ!
ΜΟΛΙΣ ΣΤΟ ΦΩΝΑΞΑ...
ΕΦΥΓΕΣ!!!

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ...
ΚΡΑΤΑΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...
ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ...
ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ.

ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ...
Η ΠΟΙΗΤΕΣ...
Η ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ...
Η ΤΡΕΛΟΙ...

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΓΙΝΕ ΡΗΧΗ;
Η ΕΜΕΙΣ ΨΗΛΩΣΑΜΕ;

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ!
ΠΟΤΕ ΠΟΛΕΜΟΣ...
ΠΟΤΕ ΕΙΡΗΝΗ...
ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΟΙ ΔΡΟΜΟΙ...
ΑΣ ΤΟΥΣ ΠΕΡΠΑΤΗΣΟΥΜΕ!

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ...

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ...
ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ...
ΤΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ...
ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ...
ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ...
ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑΣ.

ΑΝ ΔΕΝ ΒΥΘΙΣΤΕΙΣ...
ΠΩΣ ΖΗΤΑΣ ΝΑ ΑΝΑΔΥΘΕΙΣ;;;

ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΕΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...
ΤΗΝ ΒΑΦΤΙΣΕΣ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ.
ΤΕΛΙΚΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΨΑΧΝΕΣ...
ΗΤΑΝ Η ΣΙΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΣΟΥ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΞΕ ΓΕΛΑΣΕ Η ΖΩΗ...
ΕΙΝΑΙ ΓΕΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΞΕ ΣΑΝ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ!

R O C K...

ΜΕ ΦΥΤΕΨΑΤΕ ΠΑΝΩ ΣΕ ΒΡΑΧΙΑ.
ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΤΕ;
ΝΑ ΒΓΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙ;

Η ΖΩΗ ΣΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ...
ΟΤΑΝ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ...
ΟΤΙ ΕΣΥ ΤΗΝ ΟΡΙΖΕΙΣ.

ΟΤΑΝ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ...
ΣΤΗΣΟΥΝ ΞΕΦΡΕΝΟ ΧΟΡΟ...
ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΑΥΤΟΙ ΜΑΣ...
ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ.

ΟΙ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΕΣ ΧΡΟΝΟΙ...
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΓΕΥΣΗ ΠΙΚΡΗ...
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥΣ.
ΟΙ ΑΝΑΙΣΘΗΤΟΙ...
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΝ.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΕΣ ΨΗΛΑ...
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΥΣΒΑΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ...
ΝΑ ΧΑΜΗΛΩΝΕΙΣ ΑΡ
ΧΙΣΕ...
ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΕΙΣ...
...ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΕΙΣ...
ΝΑ ΑΚΟΥΣ...
ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ...
ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ.

Ο ΧΡΟΝΟΣ...

ΤΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ...
ΤΑ ΛΕΠΤΑ...
ΟΙ ΩΡΕΣ...
ΟΙ ΜΕΡΕΣ...
ΟΙ ΒΔΟΜΑΔΕΣ...
...ΟΙ ΜΗΝΕΣ...
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ...
ΜΟΝΑΧΑ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΤΟΙΧΟΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ...
ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΧΑΡΑΓΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ...
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΜΑΣ.

BY-PASS TA ΟΝΕΙΡΑ...
ΣΤΗΝ ΦΡΑΓΜΕΝΗ ΑΡΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

ΔΩΡΙΣΤΗΚΑ ΣΤΗ ΖΩΗ.
ΑΥΤΗ Μ'ΑΡΝΗΘΗΚΕ.
ΝΑ ΚΡΑΤΑΣ ΤΑ ΠΡΟΣΧΗΜΑΤΑ,ΜΟΥ ΕΙΠΕ.
ΔΕΝ ΑΝΤΕΞΑ!
ΕΤΣΙ ΑΡΧΙΣΑ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ.