ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;

ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ;
ΞΕΚΙΝΑ!
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ!
ΜΗ ΜΕΤΡΑΣ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ!
ΜΑΘΑΙΝΕΣ!
ΞΕΚΙΝΑ!
ΤΑ ΟΧΥΡΑ ΕΠΕΣΑΝ!
Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕ!
ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΘΗΚΑΝ!
ΞΕΚΙΝΑ!
ΚΑΠΟΙΟΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ!

ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ...

Τι να σου ταξω; γκρεμισα τις λεξεις...
δεν κτιζω αλλες φυλακες...
με γκρεμισα!
ποιος ημουν αλλωστε;
αποτελεσμα επικτητων ιδεων, αναγκων και συνηθειων.
Τωρα ουτε χαρα ουτε λυπη...
χαρμολυπη ειναι η ζωη.
Τωρα ουτε ναι ουτε οχι...
παντα κατι θα λειπει...
παντα κατι θα περισσευει.
Ανεμος εγινα ταξιδευτης...
Τον Καινουργιο Ανθρωπο ψαχνω...

ΤΑΞΙΔΙ...

ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ...
ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ...
ΜΕ ΚΑΡΑΒΙ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ!
ΔΕΝ ΤΟ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΑ!
ΑΚΟΜΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΑ ΓΕΛΙΑ...
ΤΙΣ ROCK ΜΟΥΣΙΚΕΣ...
ΤΗΝ ΑΘΩΟΤΗΤΑ!

ΕΦΙΑΛΤΗΣ!

ΜΕ ΞΥΠΝΗΣΕ ΕΝΑΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ!
ΕΙΧΑ ΧΑΣΕΙ...
ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΕΙ!
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΩΣ ΘΑ ΖΗΣΩ;

ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ...

ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ...
ΕΤΣΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ...
ΜΕ ΠΟΝΟ ΚΑΙ ΑΙΜΑ...
ΤΗΝ ΖΩΗ ΝΑ ΞΕΘΑΒΩ...
ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΕΙΠΙΑ...
ΑΝΟΥΣΙΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ.

ΠΟΣΟ ΠΛΗΓΩΣΑΜΕ...
ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ...
ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΚΟΥΓΕ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ...
ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΖΟΥΜΕ...
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΕΓΙΝΕ ΝΥΧΤΑ!

ΣΤΕΓΝΩΣΑ!

ΝΑ ΔΑΚΡΥΣΩ;...
ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Η ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ;
ΣΤΕΓΝΩΣΑ!
ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ...
ΝΑ ΣΗΚΩΣΩ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ ΝΑ ΧΟΡΕΨΟΥΝ...
ΚΑΙ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΡΙΣΩ...
ΑΝΑΠΗΡΙΚΑ ΑΜΑΞΑΚΙΑ!!!

ΒΗΜΑΤΑ...

ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΜΕΤΡΑΩ...
ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥΛΙΑ...
ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ...
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ...

ΤΑ ΧΑΜΕΝΑ ΘΕΛΩ...

ΜΕ ΕΝΑ ΜΗ...
ΜΕ ΕΝΑ ΠΡΕΠΕΙ...
ΜΕ ΕΝΑ ΘΑ ΔΟΥΜΕ...
ΜΕ ΕΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ...
ΜΕ ΕΝΑ ΙΣΩΣ...
ΜΕ ΕΝΑ ΜΠΟΡΕΙ...
ΜΕ ΕΝΑ ΜΑΛΛΟΝ...
ΜΕ ΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ...
ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΛΗΓΩΣΑΜΕ!
ΨΙΘΥΡΙΣΕ ΜΟΥ....
ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ  ΣΟΥ ΘΕΛΩ. .

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΥΜΑΜΑΙ...
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΣΟΥ...
ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΣΕ...
ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ...
ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ.

ΣΙΩΠΕΣ...

ΚΑΙ ΟΙ ΣΙΩΠΕΣ...
ΛΟΓΙΑ ΕΙΝΑΙ...
ΠΟΥ ΦΟΒΗΘΗΚΑΝ...
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΛΗΓΩΣΟΥΝ!

ΠΟΥΘΕΝΑ...
ΕΞΩ...
ΤΙΠΟΤΑ...
ΟΛΑ...
ΕΝΤΟΣ ΜΑΣ.

ΣΑΝ ΑΓΡΙΟΙ ΖΟΥΜΕ...
ΣΑΝ ΑΓΙΟΙ ΦΕΥΓΟΥΜΕ...
ΠΟΤΕ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΤΑ ΚΑΤΩ ΠΑΝΩ;;

ΓΙΑ ΣΕΝΑ...

ΣΑΝ ΣΥΝΝΕΦΟ...
ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ...
ΦΥΛΑΧΤΟ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑ...
ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΑ...
ΜΑΖΙ ΣΟΥ...
ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΕΣΑ.

ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ...

ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ...
ΓΙΑΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ...
ΓΙΑΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΨΑΧΝΩ ΕΑΥΤΟ...
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΟ...

ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ...

ΟΙ ΩΡΑΙΕΣ ΨΥΧΕΣ ΜΟΙΑΖΟΥΝ...
ΜΕ ΠΛΑΝΗΤΕΣ ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ...
ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ...
ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ...
ΤΟΥ ΛΑΘΟΥΣ...
ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΡΕΣΗΣ...
ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ...
ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ...
ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ...
ΤΟΥ ΠΡΟΧΩΡΗΜΑΤΟΣ...

ΕΜΕΙΣ...

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ...
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ...
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΓΕΥΤΗΚΑΜΕ ΤΗ ΖΩΗ...
ΧΩΡΙΣ ΔΙΧΤΥ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ...
ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΤΕΛΕΙΣ...
ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΖΗΣΟΥΜΕ...
ΛΙΓΟ ΘΑ ΜΑΣ ΦΑΝΕΙ...

ΓΙΝΕ ΟΝΕΙΡΟ...

ΚΑΛΗΝΥΧΤΙΣΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ...
ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ Ο ΙΔΙΟΣ ΟΝΕΙΡΟ.
ΞΑΦΝΙΚΑ...
ΟΛΑ ΤΡΙΓΥΡΩ...
ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΟΜΟΡΦΑΙΝΟΥΝ.

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ...

ΜΗ ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ...
ΔΕΝ ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ.
ΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑΣ...
ΠΟΥ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ...
ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΔΙ...
ΣΟΥ ΚΟΥΝΑΝΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ.

ΕΦΑΓΑ ΙΔΕΕΣ...
ΧΟΡΤΑΣΑ ΠΕΙΝΑ!!!

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΤΡΕΧΕΙ...
ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΑΜΕ.

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ...

ΤΟ ΛΙΓΟ...
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΑΧΙΣΤΟ...
ΚΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ.
ΕΛΑΧΙΣΤΕ ΕΑΥΤΕ...
ΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΛΙΓΟ...
ΚΟΣΜΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ ΦΤΙΑΧΝΕΙΣ.

ΤΑ ΚΟΙΝΑ...

ΚΟΙΝΗ ΛΟΓΙΚΗ...
ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ...
ΚΟΙΝΟΣ ΝΟΥΣ...
ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ...
ΚΟΙΝΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ...
ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ...
ΜΕ ΤΟΣΑ ΚΟΙΝΑ ΤΡΙΓΥΡΩ ΜΑΣ...
ΠΩΣ ΧΩΡΕΣΕ ΤΟΣΗ...
ΔΙΑΙΡΕΣΗ...ΔΙΧΟΝΟΙΑ...ΚΑΙ ΜΟΝΑΞΙΑ;

ΣΚΟΠΟΣ...

ΟΣΟ ΘΑ ΣΕ ΒΡΙΣΚΕΙΣ...
ΤΟΣΟ ΘΑ ΤΟΥΣ ΧΑΝΕΙΣ
ΕΣΥ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΑΣ!
ΜΟΝΑΧΑ ΤΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ...

ΣΕ ΧΡΥΣΑ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑΤΑ..
ΚΑΚΟΜΟΙΡΟΙ ΦΑΣΟΥΛΗΔΕΣ...
ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΕΡΑΜΕ...
ΣΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΦΟΡΑΣ...
ΚΑΛΗ ΤΙΜΗ ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝ.
Η ΠΛΑΝΗ ΕΓΙΝΕ Η ΖΩΗ ΜΑΣ.
ΧΡΕΩΚΟΠΗΣΕ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.

ΕΡΩΤΙΚΟ...

ΚΑΠΝΟΣ ΕΓΙΝΕΣ...
ΚΑΙ ΨΑΧΝΩ...
ΠΑΝΤΟΥ ΤΗΝ ΜΥΡΩΔΙΑ ΣΟΥ.

ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...

ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ...
ΦΥΛΛΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ...
ΠΟΥ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΜΑΖΕΨΕ Ο ΣΚΟΥΠΙΔΙΑΡΗΣ...
ΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΠΡΩΙΝΟ.

Η ΕΥΤΥΧΙΑ...

ΚΑΙ ΤΩΡΑ Η ΕΥΤΥΧΙΑ...
ΚΑΤΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΚΕΡΜΑΤΑ...
ΣΤΗ ΤΡΥΠΙΑ ΤΣΕΠΗ...
ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΟΝΙΟΥ.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΑΣΕΣ...
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕΣ...
ΟΛΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ...
ΓΙΑ ΝΑ ΒΡΕΙΣ...
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΟΝΟΠΑΤΙ...
ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΘΟΡΥΒΟΥΣ..ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΕΝΩΝΟΥΝ...
Ο ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΟΥΝ...
ΑΠΟ ΦΟΒΟ ΟΙ ΕΡΩΤΕΣ...
ΑΠΟ ΜΟΝΑΞΙΑ ΟΙ ΦΙΛΟΙ...
ΚΑΙ ΠΛΗΓΕΣ ΑΝΟΙΓΟΥΜΕ...
ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΜΟΙΑΖΕΙ...
ΜΕ ΓΛΥΚΙΑ ΦΥΛΑΚΗ.

ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΗΣ...
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΙΠΟΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.

ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΜΕΓΑΛΟ...
ΘΑ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΣ.
ΣΕ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΜΙΚΡΟ...
ΔΕΝ ΘΑ ΧΩΡΑΓΕΣ.
ΦΤΙΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ...
ΚΑΙ ΖΗΣΕ Σ ΑΥΤΟΝ.

ΣΤΗ ΠΛΑΤΗ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ...
ΜΟΝΑΧΙΚΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ...
ΣΤΗΝ ΗΧΗΡΗ ΣΙΩΠΗ...
ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ!!!

ΣΩΠΑΙΝΩ...

ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΛΟΓΙΑ.
ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ Ο ΣΚΟΠΟΣ...
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ.
...ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΔΩΣΩ...
ΣΩΠΑΙΝΩ...
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΔΩΘΩ.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΤΑΣΙΜΟ ΝΕΡΟ.
ΠΟΤΑΜΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΧΟΥΜΕΝΟ,ΓΑΡΓΑΡΟ ΚΑΘΑΡΟ.

ΑΠΟΨΕ ΚΡΥΩΝΩ!
ΣΚΕΠΑΣΕ ΜΕ ΝΥΧΤΑ...
ΜΕ ΕΝΑ ΣΟΥ ΨΕΜΜΑ!

Σ ΑΓΑΠΗΣΑ!
ΜΟΛΙΣ ΣΤΟ ΦΩΝΑΞΑ...
ΕΦΥΓΕΣ!!!

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ...
ΚΡΑΤΑΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...
ΚΑΙ Η ΣΙΩΠΗ...
ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΛΟΓΙΑ.

ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ...
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΝ ΝΑ ΞΕΓΕΛΑΣΟΥΝ...
Η ΠΟΙΗΤΕΣ...
Η ΑΝΑΧΩΡΗΤΕΣ...
Η ΤΡΕΛΟΙ...

Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΕΓΙΝΕ ΡΗΧΗ;
Η ΕΜΕΙΣ ΨΗΛΩΣΑΜΕ;