Ενας εαυτος...
χιλια κομματια...
οσο μεγαλωνεις...
ψαχνεις να τα βρεις...
ενα εδω...
το αλλο εκει...
καποιο παραπερα...
αλλα τα κρατας...
καποια τα πετας...
το παζλ του εαυτου σου...
ψαχνεις να φτιαξεις...
να γινεις ολοκληρος Εσυ...
επρεπε να θρυμματιστεις...
ολοκληρος να γινεις.
Και τοσο ο πονος...
εγινε τροφη μας...
που καθε χαρα...
φανταζει υποπτη.
Και τοσο το κεφαλι σου...
εμαθες να σκυβεις...
τωρα που το σηκωσες...
ιλιγγους παθαινεις
Κυριακή 3 Αυγούστου 2014
Η καποιον να φυλακισουμε...
η καποιος να μας φυλακισει...
η ελευθερια εχει μοναξια...
ποιος αραγε την αντεχει;
Η αταξια ειναι γοητευτικη...
ειναι κινηση...
ειναι δημιουργια.
Αφηνει τα πραγματα ελευθερα...
να αναπνευσουν...
να ζησουν...
να βρουν την θεση τους...
να αυτοπροσδιοριστουν...
να αυτορυθμιστουν.
Η ταξη φυλακιζει τα πραγματα...
τα θελει συγκεκριμενα...
τα δινει ταυτοτητα...
τα θελει σωστα,,,
κι ας ειναι το λαθος...
αυτο που κινει τα παντα.
Παρασκευή 27 Ιουνίου 2014
Μερευει ο ανθρωπος... σαν το Εγω... δεν εχει αναγκη... αλλο να τραφει.
Παει καιρος που επαψα να καλω στο τηλεφωνο...
επαψαν και να με καλουν.
Την μοναξια κουραστηκα να διασκεδαζω.
Και τι λεγαμε αλλωστε;
αντε να καναμε καμμια ψευτοδιαπιστωση...
αντε να θαβαμε και κανα δυο τρεις τηλεφωνικως.
Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014
Ξερναει η μνημη θανατο... τ ανειπωτα... παιδια που χαθηκαν σε πολυβουη λεωφορο... ματαια βοηθεια περιμενωντας... κανεις την αρχη δεν κανει... εγκλωβισμενοι στο εγω... και η ζωη τελειωνει... πριν καν αρχισει!
Και ειπαμε ευαισθητους...
τους ευσυγκινητους...
ηθικους τους φοβισμενους...
καλους τους ανημπορους...
κακους αυτους που ελεγαν αληθειες...
εξυπνους τους συμφεροντολογους...
βλακες τους σιωπηλους...
ποσο λαθος τα " σωστα μας."
Σάββατο 10 Μαΐου 2014
Για ποιον εναστρο ουρανο... Για ποια απεραντοσυνη της θαλασσας... Για ποια μαγικα δειλινα... Καθε μου λεξη ειναι ψεμα... οταν σ εχω διπλα μου... και το κορμι αλλα προσταζει
Η σιωπη...
οχι αυτη που απο φοβο γεννιεται...
μητε απο αγνοια...
μα απο βαθυ σεβασμο στην υπαρξη...
στεκει εκει ψηλα...
παιδι της αυταρκειας ειναι...
φιλη της δικαιοσυνης...
δεν ζηταει...
δεν περιμενει...
υπομενει...
δεν εντυπωσιαζει...
μητε εντυπωσιαζεται...
αθορυβα και ακριβα τα λογια της...
τον δρομο δειχνουν.
Σαν ερθει η ωρα...
και την γλυκια κουραση νιωσεις της ζωης...
τα λογια των ανθρωπων ομοια σου μοιαζουν...
ρουχα φθαρμενα σου θυμιζουν και παλια...
εχεις ξεφυγει απ τις χαρες...
και οι λυπες δεν σε πιανουν...
την φυση αρχισες ν αγαπας...
και μεσα της θες να περπατησεις...
το μονοπατι του εαυτου σου ειναι αυτο...
που δυσκολα το βρηκες.
Και προσεχε!
εσυ που χρονια εζησες παρεα με την σιωπη σου...
οταν μια μερα η γλωσσα σου λυθει...
ισως θρασυς να γινεις.
Και προσεχε...
εσυ που χρονια εζησες παρεα με ψευτικο εαυτο...
οταν μια μερα τον πραγματικο γνωρισεις...
ισως κι αγριμι γινεις.
Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014
Τι ηταν αυτο που βαραινε... τοσο την ψυχη μας... και θελουμε να καψουμε... τωρα τους εαυτους μας... οτι και νατανε αυτο... πισω πρεπει να μεινει... με πολεμο δεν προχωρας... θελει η ψυχη ειρηνη.
στην
αγκαλια τους... χωρεσε... ο κοσμος
ολος. Αυτοι... σε μια
δροσοσταλιδα... τις χαραυγες ταξιδευουν... απο
φυλλο σε φυλλο.
Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014
Σου ειπα θελω να σ αναστησω... και τι ζητανε οι ζωντανοι... σε τοσους αναμεσα νεκρους μου ειπες. Αλλωστε... η ζωη παντα θα γυρναει την πλατη στους ζωντανους... και θα τιμαει τους ακινδυνους νεκρους της.
Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014
Ιχνος βιας δεν εβρισκες εντος του. Τις νυχτες ξεθαβε την ψυχη του... απ τα ερειπια περασμενων χρονων. ...γονεις... ...δασκαλοι... ...κοινωνια. Ιχνος βιας δεν εβρισκες εντος του.
Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014
Και μολις το τιποτα... παει να γινει κατι... χανει... την αυθεντικοτητα του.
Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014
απο την μια ενας αγγελος/ο διαβολος απο την αλλη/την ψυχη μου τραβανε/ποτε σαν αγγελος/ποτε σαν διαβολος/πορευομαι.
Τετάρτη 8 Ιανουαρίου 2014
Ετσι πρεπει να ζει το ονειρο... αστεγο! γιατι ετσι και βρει στεγη θα φωλιασει... και η ρουτινα θα το φαει!